8.12.2018 - 10.3.2019

W roku 1818 pochodzący z Dolnej Frankonii Johann Adam Lemor otrzymał prawa miejskie Wrocławia i założył mały zakład złotniczy. Nie mógł przypuszczać, że rozwinie się z niego jedna z największych fabryk produkujących wyroby srebrne we wschodnich Niemczech, działającą we Wrocławiu do roku 1945. Do asortymentu należały różne rodzaje wyrobów korpusowych, jak świeczniki oraz zastawa stołowa, talerze i inne drobne wyroby, jak pojemniki czy czary.

Firma stała się jednak znana przede wszystkim za sprawą swojej szerokiej oferty srebrnych sztućców. Od czasu zjednoczenia Niemiec w 1871 roku i spadku cen srebra stały się one dostępne dla szerokiego grona mieszczan, a ich oferta była stale poszerzana. Pojawiły się również wyroby związane z nowościami na rynku: paterka na pomarańcze, widelczyk do sardynek, nóż do pomidorów, uchwyt do udźca, szczypce do pieczywa i szparagów, widelec do homarów, specjalne zestawy sztućców do ryb i półmiskowych.

Rainer Lemor, spadkobierca ostatniego właściciela, od lat badał historię firmy i zgromadził bardzo obszerną kolekcję jej wyrobów, na składającą się z ponad 2500 obiektów. Zbiory te zostaną wypożyczone Muzeum Śląskiemu na czas nieokreślony, gdzie duża ich część będzie prezentowana.

Wystawie towarzyszy publikacja, w której Rainer Lemor przedstawia historię zastaw stołowych oraz identyfikuje ponad 140 wzorów firmy Lemor, co stanowi wydatną pomoc dla kolekcjonerów przy identyfikacji zbiorów. Publikację uzupełnia artykuł Wojtka Mencla na temat probiernictwa srebra miasta Wrocławia w latach 1818-1935 wraz z ilustracjami wszystkich cech z tego okresu.

Foto: Sztućce do tranżerowania pieczeni, widelec do pieczeni, ostrzałka do noży, nóż do obierania cytryny/pomarańczy, łyżka do serwowania szparagów, i uchwyt do trzymania udka, ok. 1900 r.; kolekcja Rainera Lemora, Schlesisches Museum zu Görlitz; fot.: René E. Pech