Rewolucja francuska i wojny napoleońskie oznaczały dla Śląska schyłek pewnej epoki. Pod naporem wojsk Napoleona załamał się system pruskiego absolutyzmu. Drogę wyjścia z tego kryzysu państwowego wskazały reformy ministrów Stein i Hardenberg – zapoczątkowały one również na Śląsku proces zmian i odnowy.

Uprzemysłowienie zmieniło wygląd Śląska. Objęło ono części Górnego Śląska, jego stolicę – Breslau (Wrocław) i inne miasta. Inne części regionu natomiast, cofnęły się w rozwoju. Na wsi panowała bieda i zacofanie; dominacja arystokracji została nienaruszona. W odpowiedzi na istniejące uciemiężenie i nowe wyzwania, powstawały ruchy wolnościowe stulecia: powstanie tkaczy śląskich w roku 1844, rewolucyjne protesty w 1848 i w 1849 roku, wreszcie ruch robotniczy i polskie dążenia narodowościowe na Górnym Śląsku.